سلام خدمت همه دوستان و بزرگواران
و تشکر بابت این مباحثه بسیار زیبا

به نظر بنده و بر اساس آنچه در دین اسلام (بر خلاف بعضی ادیان) آمده، بحث و تعمق در مورد چنین موضوعاتی لازم است و به تعبیر دکتر شریعتی «خدایا آتش مقدس شک را آن چنان در من بیفروز تا همه یقین‌هایی را که در من نقش کرده‌اند، بسوزد! و آنگاه از پس توده این خاکستر، لبخند مهراوه بر لب‌های صبح یقینی، شسته از هر غبار طلوع کند.»

برای درک مفهوم زمان در حال مرگ (یا خواب) ... در جایی شنیده بودم که یکی از پیامبران به خداوند می‌گوید هر چه از آن دنیا و تفاوت‌هایش با این دنیا برای امت خود صحبت می‌کنم، قادر به درک آن نیستند ... و خداوند، «خواب دیدن» را برای مردم قرار می‌دهد تا در آن قالب، درکی فراتر از عالم مادی داشته باشند.

صرف نظر از صحت و سقم روایت بالا و بر اساس آنچه شما هم قطعاً تجربه کرده‌اید، «زمان» در هنگام خواب کاملاً مفهوم مادی خود را از دست می‌دهد. از یک سو، شما در هنگام خواب، حافظه خود را از دست می‌دهید و خود را در جایی یا زمانی می‌بینید که با واقعیت حالتان متفاوت است اما به راحتی آن را باور می کنید! ... و شاید بتوان گفت این از دست دادن حافظه، در واقع سفر روح است در طی زمان که چنین خود را نشان می دهد.

و نکته دیگر، طول خوابی است که می‌بینیم که طول زمان آن با زمان دنیای مادی، متفاوت است. شاید برای شما هم پیش آمده در خواب و بیداری صبح‌ها (که آلارم گوشی یا ساعت زنگ می زند و از آن برای 5 دقیقه مهلت می خواهید!) خوابی می بینید که طول آن، بیشتر از 5 دقیقه ای است که در آن فاصله به خواب رفته اید.

شاید مفهوم خواب (که در قرآن از آن به نوعی مرگ تعبیر شده) و خواب دیدن، بتواند تا حدی به ما ادراکی از آنچه زمان در عالم برزخ است (هنگام مرگ انسان تا روز قیامت) بدهد.

بسیار عالی بود

ممنون از معرفی یوز؛ موتور یوز به نظر خیلی بهتر و حرفه ای تر از پارسی جو می رسه.

www.musicday.ir www.tytraj.ir www.radion.ir www.bir-music.com www.sibomusic.ir

www.musicday.ir

www.elmnet.ir

www.elmnet.ir

برای جستجوی علمی می تونید از این سایت استفاده کنید:

ممنون از تلاش‌های شما ! @}:-

با سلام

به نظر می رسد بشر دو پا (آنطور که شواهد باستانشناسی نشان می دهد) سابقه حضور بیش از چند ده هزار سال دارد

و آنطور که شما اشاره کرده اید و تاریخ تایید می کند، زمان زندگی آدم و حوا به حدود ۷ تا ۱۰ هزار سال پیش بازگردد.

پاسخ این تناقض را می توان بر اساس آیه ۳۰ سوره بقره استنباط کرد که

و چون پرودگارت به فرشتگان گفت: من برآنم تا در زمين، جانشينى قرار دهم،

فرشتگان گفتند: آيا كسى را در زمين قرار مى‏دهى كه در آن فساد كند و خون‏ها

بريزد؟ در حالى كه ما با حمد و ستايش تو، ترا تنزيه و تقديس مى‏كنيم. 

اینطور می توان برداشت کرد که پیش از خلقت آدم نیز این موجودیت روی زمین وجود داشته و عامل فساد و خونریزی بوده

و آدم به دلیل آنکه پروردگار به او چیزی را می آموزد که مخلوقات قبلی نمی دانستند، متمایز شده است... و نسلی که پس از او بوده

در واقع به لحاظ شکلی مشابه موجودات قبل اما از نظر فهم و آگاهی متفاوت هستند