و لیَعفوا و لیَصفَحوا ألا تُحِبّونَ أن یَغفِرَ أللهُ لَکُم... باید چشم پوشی کنید و از مجازات درگذرید. آیا دوست ندارید خداوند از گناهان شما درگذرد؟

إتَّبَعوا ألشَّهَواتِ فَسَوفَ يَلقَونَ غَيّاً... ﺍﺯ دستور دلشان پیروی ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ، بزودی ﮔﻤﺮﺍهی ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺩﻳﺪ...

فَعَسىٰ أَن تَكرَهوا شَيئاً و يَجعَلَ أللَّهُ فيهِ خَيراً كَثيراٍ... ﭼﻪ ﺑﺴﺎ ﭼﻴﺰی ﺧﻮﺷﺎﻳﻨﺪ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﺧﺪﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺧﻴﺮ ﻓﺮﺍﻭﺍنی ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻰﺩﻫﺪ... ۲بار.

عَسىٰ أَن تُحِبّوا شَيئاً و هُو شَرٌّ لَّكُم و أللَّهُ يَعلَمُ و أنتُم لاتَعلَمونَ... ﺑﺴﺎ ﭼﻴﺰی ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺑﺮﺍی ﺷﻤﺎ ﺑﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺧﺪﺍ ﻣﻰﺩﺍﻧﺪ ﻭ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﻰﺩﺍﻧﻴﺪ... ۲ بار.

لَاتَتَّبِعِ ألهَوىٰ فَيُضِلَّکَ عَن سَبيلِ أللَّهِ... ﺍﺯ دلت پیروی ﻣﻜﻦ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﻣﻨﺤﺮﻑ ﻣﻰﻛﻨﺪ....

إِنَّ ألنَّفسَ لَأَمّارَةٌ بِألسّوءِ إِلّا ما رَحِمَ رَبِّی... ﻧﻔﺲ سرکش، ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﻪ ﺑﺪی ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻣﻰﺩﻫﺪ، ﻣﮕﺮ ﺯﻣﺎنی ﻛﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭم ﺭﺣﻢ ﻛﻨﺪ...

ملاک در أدبیات عرب، إستعمال است... و إستعمال غایب، حدأکثری است، ضمن اینکه إستعمال حاضر، خلاف نیست... شاهد: دعای إمام حسین علیه ألسلام در روز عرفه:... أنتَ ألَذی أنعَمتَ... أنتَ ألَذی أحسَنتَ... و حال آنکه خداوند متعال مادامأ در حال إحسان و إنعام می‌باشد...

دیگر اینکه فعل ماضی محقق ألوقوع است... و إستفاده از فعل ماضی در "آمنوا"  إشاره به تثبیت إیمان در مؤمنان است...

دیگر اینکه در نکره‌ی مقصوده (أیها)، فرد یا أفردای إجمالا مخاطب قرار گرفته‌اند و چون ملاک خداوند در تخاطب إیمان آنان بوده است، لذا ثبوت إیمان برای آنان فرض شده است و لازمه‌ی ثبوت إیمان، فعل ماضی است. چه بسا کسی در حال حاضر مؤمن باشد ولی در آینده خیر...

دیگر اینکه بعض از آیات "... ألذین آمنوا... " مدنی می‌باشند که مراد خداوند متعال در این آیات، إشاره به إیمان آنان در مکه می‌باشد. (همانند آیات دَین و قصاص) (... إذا تَدایَنتُم بدَینٍٍ...)(کُتِبَ عَلَیکُ ألقِصاص...)...

دیگر اینکه در آیات "ألذین آمنوا... " با ذکر إمتیازات و خواص مؤمنان به لفظ ماضی و غایب، إستفاده از غیبت و گذشته در ذهن شنونده إیجاد رغبت و انگیزه می‌کند تا موضوع برخورداری آنان از نعمت بهشت، إیجاد غبطه و رشک نماید و نیز به دلالت إلتزام، إیحاد حسرت و اندوه در دل گمراهن و تکذیب کنندگان می‌کند... (نظر علامه طباطبایی در ذیل شریفه‌ی "أدخُلوا ألجَنَّةَ أنتُم و أزواجُکُم تُخبَرونَ...")