گفت‌وگوی علمی

محمد حسین نیک خو امیری

اقتصاد جمهوری خلق چین نمونه‌ای از اقتصاد بازدارنده و تورم‌گریز است که ترکیبی از سیاست‌های کنترل‌شده دولتی و اصلاحات بازارمحور را برای حفظ ثبات اقتصادی و جلوگیری از تورم شدید به کار می‌گیرد؛ نرخ بهره متعادل: چین برای کنترل تورم، نرخ بهره را با دقت تنظیم می‌کند. در مواقع افزایش تورم، نرخ بهره را بالا می‌برد تا نقدینگی کاهش یابد. محدودیت در اعطای وام‌های پرریسک: بانک مرکزی چین (PBOC) از سیاست‌های اعتباری کنترل‌شده استفاده می‌کند تا از رشد بیش‌ازحد نقدینگی جلوگیری کند. کنترل ارزش یوان: چین با مدیریت نرخ ارز و جلوگیری از کاهش شدید ارزش پول ملی، از تورم وارداتی جلوگیری می‌کند. ۲. نقش دولت در تنظیم قیمت‌ها و کنترل بازار دخالت در قیمت‌گذاری کالاهای اساسی: دولت چین برای کنترل تورم، قیمت برخی کالاهای اساسی مانند مواد غذایی، انرژی و مسکن را تنظیم می‌کند. ذخایر استراتژیک کالاها: چین مقادیر زیادی از کالاهای اساسی مانند نفت، گندم و فلزات را ذخیره می‌کند تا در مواقع افزایش قیمت‌ها، با عرضه این ذخایر بازار را متعادل کند. ۳. توسعه تولید داخلی و کاهش وابستگی به واردات سرمایه‌گذاری در تولید داخلی: چین برای کاهش وابستگی به واردات و جلوگیری از تورم ناشی از افزایش قیمت‌های جهانی، برنامه‌های توسعه صنعتی و خودکفایی در حوزه‌های کلیدی را اجرا کرده است (مانند برنامه Made in China 2025). توسعه زنجیره‌های تأمین داخلی: چین تلاش می‌کند تا تولید مواد اولیه و قطعات کلیدی را در داخل کشور تقویت کند تا نوسانات قیمت جهانی تأثیر کمتری بر اقتصاد داخلی داشته باشد. ۴. کنترل بازار مسکن و جلوگیری از حباب‌های اقتصادی مقررات سختگیرانه بر وام‌های مسکن: دولت چین با اعمال محدودیت‌هایی بر وام‌های بانکی برای خرید املاک، از ایجاد حباب قیمتی جلوگیری می‌کند. نظارت بر شرکت‌های بزرگ املاک: مانند نظارت سختگیرانه بر شرکت‌هایی مثل Evergrande برای جلوگیری از بحران‌های مالی ناشی از بدهی‌های کلان. ۵. استفاده از سیاست‌های مالی انبساطی هوشمندانه سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها و پروژه‌های کلان: دولت چین برای ایجاد رشد اقتصادی بدون افزایش تورم، بر سرمایه‌گذاری در پروژه‌های زیرساختی بزرگ مانند راه‌آهن، پل‌ها و شهرهای هوشمند تمرکز دارد. کاهش مالیات برای تولیدکنندگان: تا هزینه‌های تولید کاهش یابد و قیمت کالاها کنترل شود.

برای ارسال پاسخ شوید.