مَن بَخِلَ مِنکم بِمالٍ أن ینفِقَهُ، و بِالجِهادِ أن یحضُرَهُ، و بِاللَّیلِ أن یکابِدَهُ، فلا یبخَل بسُبحان الله وَ الحَمدُلله و لاإلهَ إلَا الله وَ الله أکبَر و لاحول و لاقوة إلا بالله.

صدق ألله ألعلی ألعظیم ...

بزرگی به ناموس و گفتار نیست، بلندی به دعوی و پندار نیست. تواضع سر رفعت افرازدت، تکبّر به خاک اندر اندازدت. یکی قطره باران ز ابری چکید، خجل شد چو پهنای دریا بدید. که جایی که دریاست من چیستم، گر او هست حقّا که من نیستم. چو خود را به چشم حقارت بدید، صدف در کنارش به جان پرورید. سپهرش به جایی رسانید کار، که شد نامور لؤلؤ شاهوار. بلندی از آن یافت کو پست شد، درِ نیستی کوفت تا هست شد. سعدی علیه ألرحمه

می‌دونید چرا؟ به نظرم برا اینکه؛ اینجا همه در یک سطح و لِول هستن و فردی که فرضا فوق‌دیپلم هست با فردی که پسادکترا هست، همه دور یک میز نشستن و این جریان تواضعی که در سازمان جاری و ساری هست مدنظر خداوند هست و خدا به آن برکت می‌دهد.

دقیقا ... هویت‌بخشی داره این عضویت ... به شخصه اگر ورود به تحصیلات تکمیلی برای من هیییییچ فایده‌ای نداشته باشه، عضویت در این سازمان، بهره و تجربه‌ی خوشایند است ...