إمام علی علیه‌ألسلام در کنار خانه‌ی خدا فردی را دیدند که به پرده‌ی خانه‌ی خدا آویخته شده و می‌گوید؛... أستغفرألله...

ما مبدأ خود را فراموش کرده‌ایم... از کجا آمده‌ایم... آمدنم بهر چه بود...

آیا شرورات و خبآئثی و پلیدیهای رفتاری و کرداری که اکنون در دتیا می‌بینیم همان ظهور و بروز خطای بزرگ حضرت آدم و حوا در بهشت نیست؟

آیا غیر از بود که برای جبران خطای خود به زمین رانده شدند تا مجددا لیاقت بهشت را پیدا کنند... آیا بنی بشر اکنون در حال جبران خطای خود است؟

فرزندان حضرت آدم و حوا در روی این کره‌ی خاکی چه می‌کنند، پدر و مادر ما برای چه از بهشت إخراج شدند؟ آیا غیر از این بود که در فضای قدسی مرتکب خطا شدند...

حتا اگر جمهوری إسلامی نیز نبود، نفس و فطرت إنسان متمایل به حیا و عفاف است... آنجا که قرآن کریم می‌فرماید:... إنا هَدَیناهُ ألسَبیلَ إما شاکراً و إما کَفوراً... ما إنسان هدایت نموده‌ایم، بعضی شاکر بوده و بعضی کافر هستند...

ظاهر قرآن کریم چیزیست و باطن آن چیز دیگر...

آنجا که خداوند متعال در قرآن کریم فرموده:... در روز قیامت حضرت محمد صلی ألله علیه و آله و سلم به خداوند شکایت می‌کند که: خدایا أمت مت قرآن را مهجور کردند...

ألبته خود قران کریم پیشبینی کرده است که دریافت کامل معارف و دستورات آن در این دنیا برای مردم إتفاق نخواهد افتاد و بسیاری از مردم به هیچ چیزی از آن راه پیدا نخواهند کرد و بلکه بالاتر، مسلمانان نیز دست نخواهند یافت...

لذاست که دستور به تدبر همیشگی و انس با قرآن کریم شده است تا آیات آن ملکه‌ی جان إنسان شود...