قرآن کریم؛... یقولون بألسنتهم ما لیس فی قلوبهم... (چیزی را بر زبان جاری می‌کنند که در قلب به آن باوری ندارند)

متلا سلمان رشدی بگه دوست ندارم مسلمونا راجب کتابم نقد بنویسن... یا إمام خمینی بگه دوست ندارم‌ یهودیان راجب کتابم نقد بزنن... یا حرفی را نباید زد و یا باید تبعات آن را قبول کرد... همانند تیر و کمان... و یا باید در محیط خصوصی و چت دو نفره بحث بکنه که هروقت خواست مکالمه رو پایان بده و تکرار نشه...

حدأکثر اینکه مالک پیام می‌تونه در برابر نقدی که ناخوشایندش هست، سکوت کنه که ألبته این هم ممکن است از ضعف علمی او باشه..

أصولا کسی که ضعیف هست و قدرت تبادل علمی و گفتگوی منطقی را ندارد، ساده‌ترین راه که همان فرار از بحث است را إنتخاب می‌کند... بستن دهان و قلم (به هر نحو) زیبنده‌ی یک مجمع علمی نیست.

اینکه گفته شد "اگر فکر می‌کنیم دسترسی‌مون محدود می‌شه، پس بهتره أصلا مطلب ننویسیم" نهایت محافظه‌کاری است و دقیقا در جهت خلاف روحیه‌ی آزادی و إستقلال طلبی دانشجویی هست...

حرفی که از دهان خارج می‌گردد، همانند تیری است که از کمان پرتاب می‌گردد... متوقف کردن آن بر عهده‌ی گوینده‌اش نیست... مالکیت خصوصی فقط در فضای شخصی معنا دارد...

بله إتفاقا پیچیده نیست و مطلب دقیقا فهمیده شده... مگر اینکه بخواهد نظر تحمیلی باشد...

مسدود کردن کاربر در سایت همانند کشیدن "شیر بی یال و دم اِشکم" بر روی بدن کسی است که از درد سوزن خالکوبی نالان است.