قدیمی ترین مدارگرد مریخ اودیسه 2001

مدارگرد ادیسه مریخ 2001 ناسا در این تصویر به تصویر کشیده شده است. تیم مأموریت بیشتر سال 2021 را صرف ارزیابی میزان پیشرانه باقیمانده در مدارگرد کرد، و به این نتیجه رسید که این مدار به اندازه کافی برای فعال ماندن حداقل تا سال 2025 است. اندازه گیری عرضه سوخت در Odyssey، یک فضاپیمای چند دهه بدون سوخت سنج، کار آسانی نیست. از زمانی که ناسا 22 سال پیش مدارگرد ادیسه مریخ را در سال 2001 به سیاره سرخ پرتاب کرد، این فضاپیما بیش از 94000 بار به دور مریخ چرخیده است. این تقریباً معادل 1.37 میلیارد مایل (2.21 میلیارد کیلومتر) است، مسافتی که نیاز به مدیریت بسیار دقیق سوخت فضاپیما دارد. این شاهکار با توجه به اینکه Odyssey فاقد سنج سوخت است، بسیار چشمگیرتر است. مهندسان مجبور شده اند به جای آن به ریاضیات تکیه کنند. کار آنها به اودیسه کمک کرد تا میراثی علمی بسازد: این فضاپیما از مواد معدنی در سطح مریخ نقشه برداری کرده است و به دانشمندان اجازه می دهد تا تاریخچه سیاره را بهتر درک کنند. Odyssey رسوبات یخی پیدا کرده است که می تواند توسط فضانوردان آینده استفاده شود. این تابش را مورد مطالعه قرار داده است که می تواند به همان فضانوردان آسیب برساند. و مکان‌های فرود بالقوه را برای مأموریت‌های آینده جستجو می‌کند. اودیسه همچنین یکی از مجموعه‌های کوچکی از مدارگردها است که داده‌های مریخ نوردها و فرودگرهای ناسا را ​​به زمین ارسال می‌کند (تقریباً 150 گیگابایت تا به امروز و همچنان در حال افزایش). اما سال گذشته، Odyssey به نظر می رسید که ممکن است بنزینش تمام شود: محاسبات نشان می داد که سوخت هیدرازین آن بسیار کمتر از حد انتظار است. Odyssey در سال 2001 با تقریباً 500 پوند (225.3 کیلوگرم) پیشران هیدرازین راه اندازی شد. از آنجایی که هیچ سنج سوخت وجود ندارد، مهندسان از روش‌های مختلفی برای استنباط میزان مصرف هیدرازین فضاپیما در طول زمان استفاده کرده‌اند. یکی از راه‌های اندازه‌گیری سوخت ادیسه، اعمال گرما به دو مخزن پیشران فضاپیما و تماشای مدت زمان لازم برای رسیدن به دمای معین است. مانند یک قوری، یک مخزن سوخت تقریبا خالی سریعتر از یک مخزن پر گرم می شود 1 سال پیش