تصویر Lidar

یک تصویر Lidar (تشخیص و محدوده نور) ایجاد شده با داده های جمع آوری شده توسط سازمان ملی زمین شناسی NOAA. حسگرهای راه دور با تشخیص انرژی منعکس شده از زمین، داده ها را جمع آوری می کنند. این حسگرها می توانند بر روی ماهواره ها یا روی هواپیما نصب شوند. سنسورهای راه دور می توانند غیرفعال یا فعال باشند. حسگرهای غیرفعال به محرک های خارجی پاسخ می دهند. آنها انرژی طبیعی را که از سطح زمین منعکس یا ساطع می شود، ثبت می کنند. رایج ترین منبع تشعشع شناسایی شده توسط حسگرهای غیرفعال، نور خورشید منعکس شده است. در مقابل، حسگرهای فعال از محرک های داخلی برای جمع آوری داده ها در مورد زمین استفاده می کنند. به عنوان مثال، یک سیستم سنجش از راه دور پرتو لیزر، لیزری را بر روی سطح زمین پخش می‌کند و زمان بازتاب لیزر به حسگر خود را اندازه‌گیری می‌کند. سنجش از دور کاربردهای گسترده ای در زمینه های مختلف دارد: کاربردهای ساحلی: نظارت بر تغییرات خط ساحلی، ردیابی انتقال رسوب، و نقشه برداری از ویژگی های ساحلی. داده ها را می توان برای نقشه برداری سواحل و جلوگیری از فرسایش استفاده کرد. کاربردهای اقیانوس: نظارت بر گردش اقیانوس و سیستم های فعلی، اندازه گیری دمای اقیانوس و ارتفاع امواج، و ردیابی یخ دریا. از داده ها می توان برای درک بهتر اقیانوس ها و نحوه مدیریت بهترین منابع اقیانوس ها استفاده کرد. ارزیابی خطر: ردیابی طوفان، زلزله، فرسایش و سیل. داده ها را می توان برای ارزیابی اثرات یک بلای طبیعی و ایجاد استراتژی های آمادگی برای استفاده قبل و بعد از یک رویداد خطرناک استفاده کرد. مدیریت منابع طبیعی: نظارت بر استفاده از زمین، نقشه برداری از تالاب ها و ترسیم زیستگاه های حیات وحش. داده‌ها را می‌توان برای به حداقل رساندن آسیب‌هایی که رشد شهری بر محیط‌زیست وارد می‌کند و کمک به تصمیم‌گیری برای بهترین حفاظت از منابع طبیعی استفاده کرد. 1 سال پیش