مهندسی سیستم

نگاه مهندسی سیستم در نگاه مهندسی سیستم، هر سیستم یک هدف اصلی دارد و باید همه‌ی تلاش‌ها به منظور موفقیت ماموریت سیستم در راستای آن هدف برنامه‌ریزی و پیگیری شود. البته ممکن است برخی هدف‌های فرعی‌تر نیز در سیستم تعریف شود. اما مهندس سیستم همواره مراقبت خواهد کرد که هدف اصلی فدای اهداف فرعی نشود یا اینکه جای این‌ها با هم عوض نشود. تمرکز اصلی مهندسی سیستم مهندسی سیستم‌ از همان اوایل شروع فرآیند طراحی و توسعه‌ی سیستم بر روی موفقیت سیستم در برآورده‌سازی نیازها و اهداف تعریف شده،‌ موفقیت عملیاتی آن در صحنه واقعی و حتی در طول دوره‌ی عمر خودش تمرکز می‌کند. مهندسی سیستم‌ همه‌ی این اهداف را به صورت یکپارچه در نظر می‌گیرد. میان رشته بودن مهندسی سیستم به طور کلی می‌توان گفت یک مهندس سیستم دارای ۳۰ درصد گرایش دانشی،‌۵۰ درصد گرایش مهندسی و ۲۰ درصد گرایش ریاضی است.  در اینجا منظور این است که اگر ما فعالیت‌های علمی را در سه حوزه ریاضیات، علم و مهندسی تعریف کنیم، مهندسی سیستم در کجای این موضوع قرار دارد و باید چه بخشی از دانش او در این حوزه‌ها تعریف شده باشد. نکته‌ی دیگری که باید به آن توجه نمود این است که مهندسان سیستم باید پوزیتیویستی فکر کنند، یعنی همیشه این را در نظر داشته باشند که هیچ چیز غیر ممکن نیست و بالاخره راه حلی برای آن وجود دارد و می‌توان با تفکر آن راه‌حل را کشف کرد. این موضوع کمک می‌کند تا مهندسان سیستم همواره راه‌های مختلفی را پیش روی طراحان قرار دهند. مهندسی سیستم به عنوان حرفه و شغل رشته‌های سنتی مهندسی عموماً بر مبنای روابط کمی بین متغیرها ایجاد شده است، از قوانین فیزیکی مشخصی پیروی می‌کنند، ویژگی‌های مواد،‌ اطلاعات و انرژی ایجاد شده را اندازه‌گیری می‌کند،‌ این در حالی است که مهندسی سیستم‌ با مسایلی سر و کار دارد که اطلاعات کافی در خصوص آن‌ها وجود ندارد، متغیرهای مساله رابطه‌ی مشخصی با هم ندارند و باید موازنه‌ای بین اهداف متضاد ایجاد شود. امروزه مهندسی سیستم‌ به عنوان یک رشته‌ی مهندسی شناخته شده است. شرکت‌های بزرگ طراحی در ساختارهای خود مهندسی سیستم‌ را به صورت یک دپارتمان مستقل در نظر گرفته‌اند. یکی از علل کم توجهی به مهندسی سیستم‌ در برخی سازمان‌ها این است که این رشته در مجموعه‌ی رشته‌های سنتی مهندسی وجود ندارد و بالطبع کارکرد و عملکرد آن ناشناخته مانده است. 3 سال پیش