وطن یعنی همه آب و همه خاک وطن یعنی همه عشق و همه پاک به گاه شیرخواری، گاهواره به روز و درد پیری، عین چاره وطن یعنی هویت، اصل، ریشه سرآغاز و سرانجام همیشه وطن یعنی محبت، مهربانی نثار هر که دانی و ندانی وطن یعنی نگاه هموطن، دوست هر آنجایی که دانی هموطن اوست وطن یعنی غم همسایه خوردن وطن یعنی دل همسایه بردن وطن یعنی همه سازندگی‌ها رهایی از تمام بندگی‌ها بریدن، دست غیر از گردن نفت صلای صبح ملی کردن نفت وطن یعنی دلی از عشق لبریز گره باف ظریف فرش تبریز وطن یعنی هنر، یعنی سپاهان حریر دستباف فرش کاشان وطن یعنی کتیبه در دل سنگ تمدن، دین، هنر، تاریخ، فرهنگ وطن یعنی همه نیک و بهنجار چه پندار و چه گفتار و چه کردار وطن یعنی شب رحمت، شب قدر شب جوشن، شب روشن، شب بدر وطن یعنی لگام و زین و مهمیز سواران قِران و رخش و شبدیز وطن یعنی دو دست از جان کشیدن به تنگستان و دشتستان رسیدن زمین شستن ز استبداد و از کین به خون گرم در گرمابه فین وطن یعنی اذان عشق گفتن وطن یعنی غبار از عشق رُفتن نماز خون به خونین شهر خواندن مهاجم را ز خرمشهر راندن سپاه جان به خوزستان کشیدن شهادت را به جان ارزان خریدن وطن یعنی هدف یعنی شهامت وطن یعنی شرف یعنی شهادت وطن یعنی شهید، آزاده، جانباز شلمچه، پاوه، سوسنگرد، اهواز وطن یعنی شکوه سرفرازی وطن یعنی ز عالم بی نیازی وطن یعنی گذشته، حال، فردا تمام سهم یک ملت ز دنیا وطن یعنی چه آباد و چه ویران وطن یعنی همین جا، یعنی ایران علیرضا شجاع‌پور