نوشتن هم بهانه میخواهد... تا بتوانی تحریر کنی؛ آنچه را که در ذهن می پرورانی... بنویسی از هر آنچه دل تنگت میخواهد... بهانه که باشد، فرقی نمیکند کجا!!؟ مترو، تاکسی یا حتی پست اسلحه خانه!!! قلم به دست میگیری و مشغول می شوی... نوشتن عشق می خواهد، بهانه و دلی پر درد...

أحسنت ... بعد مدتها یکی از پست‌های دلنشین رؤیت شد ... فقط راجب خط آخر پست خواستم بگم؛ نوشتن نیازی به دل پردرد ندارد ... که "قسم به قلم و آنچه که می‌نویسد" ... در قرآن کریم خداوند به آفریده‌های بزرگ خود از آن جهت که رحمت و نعمت هستند سوگند یاد کرده است (سوگند به آسمان، زمین، خورشید و ...) بنابراین سوگند به قلم، بزرگ‌ترین نشانه‌ی عظمت، أهمیت و ارزش آن‌چیزی است که می‌نگارد ... که جهان همگی فعل و قول خداوند متعال است ...


2