Loading...

در این سرای بی‌کسی  نشسته‌ام به در نگاه می‌کنم  دریچه آه می‌کشد  تو از کدام راه می‌رسی  خیال دیدنت چه دلپذیر بود  جوانی‌ام در این امید پیر شد نیامدی و دیر شد...