به امید موفقیت های بیشتر ️

سلام بر شما بر این نکته باید توجه داشت که عقیده و فناوری به طرز شگفتی باهم رابطه دارند،همانطور که عقیده بر فناوری و نوآوری و تکنولوژی اثر می‌گذارد ،فناوری و نوآوری و تکنولوژی نیز بر عقیده اثر گذار است. برای مثال عقاید نازی ها سبب شد تا اولاً ادوات جنگی پیشرفته ای بسازند تا بتوانند نژاد برتر را در همه جا گسترش دهند و نژاد های پشت را نابود کنند و به خاطر عقیده دیگرشان که یهودیان عامل فقر و شکست آلمان بودند،روش های اعدام دسته جمعی درست کردند مانند اتاق های گاز. ویا در ایران در زمان جنگ ایران و عراق ،به خاطر اینکه ما نسبت به سلاح های شیمیایی نگاه حرام داشتیم سبب شد تا از این تکنولوژی استفاده نکنیم.پس عقیده بر ایجاد،استفاده و یا عدم استفاده تکنولوژی اثر گذار است. از سمتی دیگر، اکنونه که جنگ روانی و نرم در جهان صورت گرفته سبب شده تا عقاید مردم ،جهان بینی و پارادایم فکری نوجوانان و جوانان و قوه تخیل کودکان،زمین نبر شود و کشور های مختلف نه فقط غرب و نه فقط آمریکا ،با ارائه برنامه های مبتذل و سریال های بدردنخور چند صد قسمتی سبب شوند تا شیفت پارادایم و یا همان عوض شدن جهان بینی رخ بدهد و یک خودباختگی فرهنگی ،سیاسی،اجتماعی و ... را تجربه کند. پس بر اساس دیگر نیز باید گفت که تکنولوژی و فناوری مانند تلویزیون،ماهواره،موبایل و... با استفاده‌ از تمامی جنبه‌های رسانه ای سبب می‌شوند تا در عقاید تغییراتی رخ بدهد.

درود بنده یک نظر دارم و این است که اگر تاریخ به ما نشان داده که از مذاکره با آمریکا منافع ما در خطر می‌افتد باید گفت که تاریخ همین مسئله را درمورد روابط ایران و روسیه نیز نشان داده. چطور ما حاضریم که با دشمن قسم خورده مان از زمان پتر کبیر وارد مذاکره شویم ولی کشوری که پس از جنگ جهانی اول مدافع حق ما بود را یک جنایت کار خطاب کنیم؟ من نظرم به این نیست که سیاست هایمان را مانند زمان شاه تمام و کمال معطوف آمریکا کنیم،بلکه نظر به آن است که باید منافع ملی را مد نظر قرار داده و به دنبال بر طرف کردن این منافع باشیم و خوب چیزی که الان در اقتصاد جهانی و سیاست بین‌الملل هم شاهدش هستیم بیان می‌کند که با دیپلماسی معطوف به شرق و بلوک شرق نمیتوان به تامین همه منافع رسید.من هیچگونه رابطه با آمریکا را تایید یا تکذیب نمیکنم،تنها از دیدگاه تاریخی و دیپلماسی به این نظر پاسخ دادم.هیچگونه ادعایی در مورد مسئله ای ندارم.دنبال هیچ بحث دیگری نیز نیستم.

سلام یکی از اساتید روابط بین‌الملل این کتاب ها را در حوضه روابط بین‌الملل به ما معرفی کرده: «۱.اصول روابط بین‌الملل،هوشنگ مهدوی، نشر آگه ۲.پنحاه متفکر بزرگ روابط بین‌الملل، مارتین گریفیتس ۳.تکاپوی جهانی، ژان ژاک شرایبر، عبدالحسین نیک گوهر ۴.تاریخ دیپلماسی،کیسینجر، انتشارات دفتر مطالعات سیاسی ۵.اصول روابط بین‌الملل،هوشنگ عامری »

درود ،اولین مدرسه علوم سیاسی به دست حسن پیرنیا و میرزا نصرالله خان مسیر الدوله در ۱۲۷۸ش تاسیس شد. متاسفانه این رویداد رو رسمی نکردن.