نتیجه گیری من به شخصه : الزاما کاری باید دست مزد بیشتری بگیره که مسئولیت بیشتری داره ، سختی کار بیشتری داره ، ارزش کار بیشتری داره . درسته مهندسین جان افراد مستقیما دستشون نیست برای نجات دادن ولی در یک ساختمان 4 طبقه با فرض هر واحد 4 نفر ، میتونه زندگی 16 نفر بصورت بصورت مستقیم برای به خطر افتادن دست مهندسین باشه مجتمع های خیلی بزرگ هم که بماند ، حالا وضعیت خودرو سازی کشورو میبینید پس مهندسین مکانیک همینطور ، مهندسین برق همین طور و ...

نکته سوم ( مرور یک خاطه از استید من ) : دکتر نوید خودحال از استید من میفرمودن به نقل قول از همکارشون که به این مشکل بر خورده بود ، حدود سال 89 یا 90 یک آقایی میرن خواستگاری یک خانمی این خانم به ایشون جواب رد میدن . میره چند هفته بعد کل اهالی اون ساختمان مسمومیت پیدا میکنن میبرنشون بیمارستان و پلیس شک میکنه به این قضیه و دستور میدن که از هه آزمایش بگیرد علت مسمومیت چی بوده . بعد از اعلام نتایج آزمایش و تحقیقات کاشف به عمل میاد که اون آقایی که رفته بوده خواستگاری خیلی بر خورده بوده بهش و میاد داخل منبع آبی که در طبقه همکف بوده و محصور نشده بوده ( طبق قوانین باید توسط دیوار یا نرده و در قفل شو بگونه ای محصور شود که دسترسی به آن آسان نباشد ) سیانول ریخته بوده تا این خانواده رو به قتل برسونه ولی حجم بالای آب منبع مانع از این اتفاق شده . که داد گاه برای مهندسین اون پروژه که یک بی توجهی ساده کردند و خطای سازه ای یا کم کاری نبوده در اون سال ها حکم یک میلیارد و هشت صد ملیون تومان جریمه + ابطال مهر نظام مهندسی نوشتن .

نکته دوم : طبق قوانین ، مهندسین عمران ( تا جایی که من میدونم و سایر رشته های مهندسی خبر ندارم ) جزو محدود رشته هایی است که درصورت به وجود آمدن خسارت مالی یا جانی حتی پس از مرگ مهندسین ( اجرا ، نظارت ، طراحی ) خسارت دیده میتواند ادعای خسارت کند و حتی از وراث خسارت بگیره .

نکته اول : یک ضرب المثل انگلیسی هست که میگه اشتباه یک پزشک زیر خاک میره ، اشتباه یک مهندس روی زمین ها خراب میشود و باعث ویرانی میشود ، اشتباه یک معلم دنیا را به نابودی میکشاند .