با سلام و احترام

ضمن تبریک پیشاپیش خجسته میلاد یگانه منجی عالم بشریت

 با پایان قرن بیستم طی پیشرفت های علمی و صنعتی خیل عظیمی از دغدغه ها و اضطراب های روزمره بشر برای همیشه پایان یافت و  رفاه و آسایش ظاهری فراهم شد. اما ورد به قرن 21 سرآغاز مواجهه بشریت با مشکلات و بحران های جدید و پیچیده تری بود. از بحران های روحی و روانی که خارج از مبحث ماست صرف نظر می نماییم.همانگونه که علم رو به پیشرفت و به خدمت بشریت درآمده است،ابرقدرت های ستیزه‌گر جهانی ممکن است با استفاده سوء از علم برای بلاد دیگر و حتی خودشان خطراتی را فراهم نمایند. بدون شک تاکنون مطالبی پیرامون  فرضیه های انقراض بشر به سمع یا نظر همه ما رسیده است. بنیاد ها و پژوهشگاه های مختلف جهانی برخی خطرات را که می تواند منجر به انقراض و نابودی بشریت گردد مطرح کرده اند از جمله این خطرات شیوع جهانی امراض مسری و عفونی ست. حسب مطالعات صورت گرفته  امروزه تمام علوم و اسباب لازم  برای شیوع یک بیماری کشنده و بسیار مسری که کوئید19 نیز از جمله آنهاست فراهم گردیده است. از سوی دیگر در طول تاریخ معاصر اوج دیوانگی های بی حد و مرز  بشر با حملات اتمی، میکروبی و شیمیایی به اثبات رسیده است. مبحث شَر به عنوان لازمه جهان هستی جزء سرفصل های دروس عمومی معارف اسلامی ست که در کتب درسی مربوطه به تفضیل بیان گردیده و اتفاقا اشراف نسبی بر آن یکی از پیش نیازهای لازم برای پرداختن و پاسخ به این پرسش می باشد. از طرفی آزادی و اختیار انسان  از سرچشمه های شَر می باشد که کرونا یکی از مصادیق آن است.شر لازمه ذاتی جهان مادی ست و نمی توان هر شري را زاييده بشر و اعمال او دانست. منشاء خیر و نیکی بودن خداوند خارج از این بحث است و نمی توان با تعمیم آن جهان مادی را که شر لازمه آن است خیر محض تصور کنیم. از طرفی خداوند در قرآن کریم می فرماید: «آنچه را کِشت مى کنید ، آیا شما آن را مى رویانید و به ثمر مى نشانید یا ما رویاننده و به ثمر نشاننده آنیم ؟اگر بخواهیم آن را به صورت خاشاک درمى آوریم ، آن گاه شما از آنچه بر کِشتتان رسیده است شگفت زده درباره اش گفتگو مى کنید». خداوند متعال تنها خالق و ناظم مطلق جهان هستی ست. اگر یک سری روابط علت و معلولی علی الظاهر علمی، این نتیجه را موجب شود که که خداوند جهان را خلق و سپس  آن را به حال خود رها و یا به تسلیم بشر درآورده است، این ناشی از شرک خفی و ناخواسته در توحيد ربوبي ست. تنها خداى متعال است كه مى‌تواند مستقلا و بدون نياز به هيچ‌گونه اذن و اجازه‌اى، در تمام شئون مخلوقات و كل جهان تصرف كرده، آن‌ها را تدبير و اداره كند. همۀ علت‌ها و معلول‌ها و موجودات نسبت به علت خود، عین فقر و وابستگی هستند؛ به‌قسمی که هیچ‌گونه استقلالی از خود ندارند.

اما  کوئید 19 و رحمت یا عذاب بودن آن؛ اگر بتواند استعداد و توانایی انسان برای غلبه بر شرایط سخت و مهلک را شکوفا کند، موفقیت در آزمون الهی خداجویان و یکتا پرستان  واقعی را منجر گردد و عاملی برای رهایی ما از خواب غفلت باشد و روی آوردن به علم و حکمت نامتناهی عالم و حکیم مطلق الهی را سبب شود، عین رحمت است. در غیر این صورت می تواند یک عذاب سخت الهی باشد. پس به خود ما بستگی دارد و موید آيه ۱۱ سوره رعد نیز هست.

هیچ کدام از مجموعه دانشگاهیان ما خدایی نکرد آتئیست یا منکر خداوند نیستند. هر یک در رشته ای متخصص و دانش آموخته یا دانشجو هستیم. جامعه و میهن ما به تخصص و رشته های مختلف تحصیلی نیاز دارند. البته بحران های روحی روانی حاصل از کوئید19 فرصت خاصی را در اختیار دانش آموختگان حوزه و معارف اسلامی قرار داده است. چراکه قطع به یقین توجه و روی آوری بیشتر به دین می تواند علاوه بر اسباب آرامش روحی و روانی  موجبات نزول  برکات الهی و امداد های غیبی را فراهم آورد/

با سلام و تحیت

در ابتدا جا دارد از حجت الاسلام نوروزی بخاطر طرح این موضوع که نهایت تقدیر را داشته باشیم چراکه زمینه برای یک هم افزایی و گفتگو در بستر علم را برایمان رقم زدند.

خوب بدون شک روی گردانی از یاد خدا و ترک طاعت او ضمن آنکه عواقب سوء اخروی دارد،  پیامدهای سوء مادی دنیوی را نیز در بر خواهد داشت. مثل همین اوضاع و بلای همه گیر الهی که میتواند از آن جمله باشد: « وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِکْری فَإِنَّ لَهُ مَعیشَةً ضَنْکًا»؛ « و هر کس از یاد من روی گردان شود، زندگی (سخت و) تنگی خواهد داشت»! بخش اول آیه اشاره به رویگردانی انسان ها از خداوند دارد و بخش دوم پیامد آن را که تنگنا و سختی در زندگی ست متذکر می شود. خوب در خصوص بخش دوم و تنگنا و مشقت به وجود آماده که شکی نیست. اما در مورد اینکه آیا ما مشمول بخش اول این آیه(رویگردانان از خدا) نیز هستیم و مستحق عذاب استیصال ترجیح م این است که قضاوت و نظر شخصی خود را بیان نکنم. وارد جزئیات نمیشوم که در مقابل منکرات و گناهان علنی جوامع چه موضعی در پیش میگیریم یا که اصلا هیچ کاری نداریم و به راحتی عبور می کنیم و...

دعا و طلب دفع بلا خو است اما کافی نیست اکنون مجال آن رسیده که همچون قوم یونس همگی در هر جا که هستیم رو به سوی حق کرده و ضمن توبه اجتماعی  بگوییم خداوندا! ما بر خود ستم کردیم، از گناهان ما بگذر، اگر ما را نیامرزی و به ما رحم ننمایی از جمله ی زیانکاران باشیم، خدایا! توبه ی ما را قبول کن و به ما رحم نما، ای خدایی که رحم تو از همه بیشتر است.