عامل ایجاد بیماری ویروسی از خانواده Picornaviridae و از جنس Aphthovirus که دارای 7 سروتیپ Aphthovirus می باشد. این ویروس نسبت به عوامل فیزیکی و شیمیایی مقاومت نشان می دهد همچنین در دمای بیش از 50 درجه سانتی گراد غیر فعال می گردد.PH پایین تر از 6 و بالاتر و از 9 ویروس را غیر فعال می کند.

راهکار درمان و کنترل بیماری: در برابر سدیم هیدروکساید 2%، سدیم کربنات 4% و ستیریک اسید 0/2% غیر فعال می شود و سبت به ترکیبات چهارتایی آمونیوم، هایپو کلریت و فنل مقاوم است در غذه های لنفاوی و مغز استخوان در PH خنثی فعال می ماند اما در عضلات وقتی PH پایین تر از 6 باشد در شرایط Aphthovirus ویروس تخریب می گردد

در محیط هم تا بیش از یک ماه می تواند در صورت مساعد بودن درجه حرارت و PH باقی بماند

FMD از جمله مهمترین بیماری های مسری گاوان است که باعث خسارات اقتصادی قابل توجهی می گردد در گاوان بالغ احتمال کشندگی ان کم است اما در اثر ایجاد میوکاردیت در کم سن و سال ترها کشندگی بالایی دارد .

گاو، گوسفند، بز، خوک، و همه نشخوارکنندگان وحشی میزبانان این ویروس هستند، البته شتر از استعداد کمی برای ابتلا برخوردار است

انتقال: با تماس مستقیم یا غیر مستقیم بیماری Air-borne است.

منبع ویروس: حیوانات مبتلا از نظر بالینی و ترشحات تنفس، بزاق، مدفوع، ادرار، شیر و منی تا 4 روز قبل از علایم بالینی دوره کمون بیماری: 2 تا 14 روز. علایم بالینی در گاو: تب، بی اشتهایی ، افت تولید شیر برای 2 تا 3 روز، پس از آن ساییدن دندان ها به هم، ریزش بزاق، لنگش ، لگد زدن و پا را به زمین زدن بدلیل وجود وزیکول تاول روی مخاط داخلی گونه و بینی و در ضمن ظهور تاول ها روی پستان محتمل است نتیجه گیری نهایی یک دوره بهبود این بیماری 8 تا 15 روز می باشد.

جراحت زبان، عفونت ثانویه، جراحات، افت دایمی تولید شیر، میوکاردیت، سقط ، مرگ حیوانات ج وان، کاهش مستمر وزن از جمله عوارض دیگر این بیماری هستند.