خوابی بود از جنس نور، لبخندی که در میان سایه‌ها می‌درخشید و دستانی که گرمایشان از مرزهای ناپیدا عبور می‌کرد. گویی برخی حضورها را نه چشم می‌بیند و نه صدا فاش می‌کند، بلکه تنها در خاموشی زمان، قلب‌ها از حقیقتی بی‌کلام باخبرند.️ الف.سین