بنده از سال ۱۴۰۱ در پردیس شهید مدرس سنندج دانشگاه مشغول به تحصیل هستم وضعیت دانشجویان خوابگاهی اصلا تعریفی نداره، وضعیت خوابگاه ها از لحاظ ظاهری شبیه پادگان های نظامی است بدون هیچ اغراقی. دو وعده صبحانه و شام غذاخوری هیچ دانشجویی را سیر نمی کند همچنین امکان پخت و پز در اتاق وجود ندارد و در صورتی که قصد پخت و پز داشته باشید باید به طبقه همکف که اجاقی با ظرفیت محدود آنجا قرار دارد مراجعه کنید. یا می توانید از غذا های فوری بوفه دانشگاه تهیه کنید. وعده نهار به ترتیب روز های هفته کباب کوبیده - زرشک پلو با مرغ - قرمه سبزی - تن ماهی (گاها ماهی) - جوجه کباب - خورشت قیمه - کباب مرغ می باشد که نسبت خوراک عملکرد سیستم های گرمایشی افتضاح است اولویت دانشگاه مکاتبات با سازمان مرکزی است و ارجعیتی نسبت به وضعیت کنونی وجود ندارد، تا آبانماه با اینکه دمای شهر به کمترین حد خود رسیده بود پردیس ها هنوز منتظر دستورالعمل جدید از طرف سازمان مرکزی جهت به کار انداختن سیستم گرمایشی بودند. داخل بلوک ها هر نیم طبقه دارای یک تلویزیون، یک کولر آبی، دستشویی مشترک است و استحمام برای کل دانشجویان مشترک است. نه تنها فقط ۴ تخت برای هر اتاق با ظرفیت ۶ نفر وجود دارد بلکه گاها یک اتاق را به بیش از ۸ نفر نیز اختصاص دادند در صورتی که متراژ اتاق ها کمی بیشتر از یک فرش ۳ در ۴ است. سالن مطالعه زیبایی برای دانشجویان وجود دارد در هر بلوک. حائز اهمیت است ذکر کنم دانشجویان به اینترنت رایگان دسترسی ندارد و اینترنت منحصرا در دست دانشگاه، کارگاه ها و کتابخانه است. پارکینگ اختصاصی برای دانشجویان وجود دارد که بنده از وضعیت آن خبر ندارم. برای ورود و خروج از دانشگاه محدودیت های زمانی وجود دارد و متاسفانه سرپرستی خوابگاه معمولا بسیار سخت گیرند. دانشگاه در شمال شهر مستقر است که از هر نقطه تفریحی و تجاری و دولتی شهر بسیار دور است، محل برگزاری کلاس ها در ساختمان آموزشی برگزار می شود، کلاس ها مجهز به دو وایتبرد بزرگ و پرده پروژکشن و پروژکتور است. بنده علیرغم اینکه کرد مهابادم، مردم سنندج مردمی خیلی مهربان با قلبی رئوف بدون هیچی تعصب فرهنگی و زبانی هستند و احترام بسیاری چه برای کرد های استان های مجاور چه فرهنگ های دیگر قائلند به طوری که اگر قادر به تکلم به زبان های کردی نباشید بلافاصله به زبان فارسی صحبت خواهند کرد. اندکی از مسئولان دانشگاه از قدیم الایام در شرف بهبود وضعیت سازوکار و ظاهری دانشگاه هستند گرچه تاکنون جز حفظ وضعیت کنونی و ایجاد اماکن جدید دستاورد چشمگیری در این زمینه نداشته اند. امکانات علمی دانشگاه کاملا زمین گیر است حتی دانشجویان در مورد آکادمیک بودن اساتید دچار شک و گمان هستند. گرچه تعداد اندکی از هیئت علمی اساتید بسیار توانمندی اند اما مدیریت دانشگاه توسط هیئت علمی علت عقب ماندگی دانشگاه از امکانات علمی است. اگر اردو ها و امکانات ورزشی را از قلم بیندازید در دانشگاه تفریحی و رفاهی جز رمان و کتاب خواندن، شرکت در همایش ها دیده نمی شود. چند تشکل کوچک دانشجویی وجود دارند که انجمن فناوری اصلا به چشم نمی خورد. تمامی این روایت ها، تجربه همکلاسی های بنده از خوابگاه و اینجانب از پردیس شهید مدرس بود و پردیس بنت الهدی به مراتب محدود تر و کمتر از امکانات برخوردارند. باید ذکر کنم پردیس های سنندج به مراتب بهتر از بسیاری از پردیس های سراسر کشور حتی از لحاظ آزادی در پوشش هستند. من از طرف تمامی دانشجویان به متقاضیان رشته های دانشگاه فرهنگیان توصیه می کنم در صورتی تنها استخدامی وزارت آموزش و پرورش ملاک شماست و علاقه ای به تدریس و رشته ندارید وارد دانشگاه نشوید! اما اگر به قول همکار بنده ( شاید فکر کنی که معلمی شغل منه ولی نه معلمی یه عشقه که توم شعله وره. ) حتما پیش از انتخاب رشته به دانشگاه مراجعه کنید. سپاس گزارم