نظر-پویا-پارسائی-مقدم-در-مورد-بخش-معماری-دانشگاه-آزاد-اسلامی

سلام! من دانشجوی کارشناسی ارشد معماری در دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد هستم. از سال 1398 وارد این دانشگاه شدم و الان در حال تکمیل پایان‌نامه‌ام هستم. قبل از این، کارشناسی‌ام رو هم همین‌جا خوندم، پس حدود شش سال تجربه تحصیل توی دپارتمان معماری این دانشگاه دارم. علاقه‌ام به معماری از بچگی با طراحی خونه‌های خیالی شروع شد و حالا اینجا دارم روی رویاهام کار می‌کنم! جو دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی مشهد به نظرم خیلی پویا و پر از انرژیه. چون رشته معماری ذاتاً خلاقانه‌ست، دانشجوها و اساتید یه جور حس اشتراک ایده و انگیزه دارن که فضای دانشکده رو زنده نگه می‌داره. توی راهروها و آتلیه‌ها همیشه بحث‌های داغ درباره پروژه‌ها و طراحی‌ها جریان داره. ارتباط دانشجوها با هم خیلی خوبه؛ معمولاً توی کارهای گروهی یا موقع آماده کردن پروژه‌ها، همه به هم کمک می‌کنن و یه جور حس رفاقت بینمون هست. مثلاً شب‌هایی که تا دیروقت توی آتلیه می‌مونیم، با هم غذا می‌خریم و ایده‌هامون رو به اشتراک می‌ذاریم. ارتباط با اساتید هم بستگی به خودت داره. بعضی اساتید مثل پدر و مادر راهنمایی‌ات می‌کنن و همیشه در دسترسن، ولی بعضی‌هاشون یه کم رسمی‌ترن و باید خودت بری دنبالشون. من خودم با چند تا از اساتید رابطه خیلی خوبی دارم و توی پروژه‌هام خیلی ازشون راهنمایی گرفتم. کلاس‌های دپارتمان معماری توی دانشکده هنر و معماری، واقع توی بلوار امامیه، خیابان استاد یوسفی برگزار می‌شه. یه ساختمون جداگانه‌ست که مخصوص رشته‌های هنری و معماری طراحی شده. آتلیه‌ها قلب این دانشکده‌ان؛ فضاهایی بزرگ با میزهای طراحی و نور خوب که برای کار عملی عالیه. امکاناتش توی سطح متوسطه. مثلاً کارگاه‌های ماکت‌سازی داریم که ابزارهایی مثل دستگاه برش لیزری و پرینتر سه‌بعدی اونجا هست، ولی گاهی تعدادشون کمه و باید نوبت بگیری. کتابخونه دانشکده هم منابع خوبی برای معماری داره، از کتاب‌های کلاسیک مثل آثار ویتруویوس تا مجلات به‌روز طراحی. آزمایشگاه کامپیوتر هم هست، ولی سیستم‌ها یه کم قدیمی‌ان و برای نرم‌افزارهای سنگین مثل رِویت گاهی اذیت می‌کنن. سلف سرویس و فضای سبز هم داریم که برای استراحت بین کلاس‌ها خوبه. به نظرم بزرگ‌ترین کمبود، به‌روز نبودن بعضی امکاناته. مثلاً توی کارگاه‌ها، تعداد دستگاه‌های مدرن کمه و گاهی برای یه پرینت سه‌بعدی باید ساعت‌ها منتظر بمونی. اینترنت دانشگاه هم سرعتش پایینه و برای تحقیق یا دانلود فایل‌های بزرگ مشکل‌ساز می‌شه. یه کمبود دیگه، فضای محدود آتلیه‌هاست؛ وقتی تعداد دانشجوها زیاد می‌شه، جا برای کار کردن تنگ می‌شه. بودجه کم هم باعث شده برنامه‌های عملی مثل بازدید از پروژه‌های واقعی یا دعوت از معمارهای معروف کمتر باشه. ای کاش یه کارگاه پیشرفته‌تر و فضای بزرگ‌تر داشتیم! فعالیت‌های دانشجویی توی دپارتمان معماری نسبتاً خوبه. انجمن علمی معماری گاهی کارگاه‌های طراحی یا مسابقات ماکت‌سازی برگزار می‌کنه که خیلی جذابه. مثلاً پارسال یه مسابقه طراحی داخلی برگزار شد که خودم شرکت کردم و جایزه گرفتم! تشکل‌های فرهنگی مثل بسیج دانشجویی هم برنامه‌هایی مثل نمایشگاه آثار دانشجویی یا بازدید از بناهای تاریخی مشهد دارن. ولی به نظرم این فعالیت‌ها می‌تونستن گسترده‌تر باشن؛ مثلاً اگه با شرکت‌های معماری ارتباط بیشتری برقرار می‌کردن، برای رزومه‌مون بهتر بود. اساتید دپارتمان معماری اینجا واقعاً یه نقطه قوتن. یکی از معروف‌ترین‌هاشون دکتر سید جواد اسدپور زاوه‌ایه که مدیر گروه معماری (ارشد و دکتری) هستن. ایشون توی زمینه طراحی پایدار و معماری اسلامی خیلی تخصص دارن و کلاس‌هاشون پر از نکته‌های عملیه. یه استاد دیگه که خیلی تاثیرگذار بوده، دکتر میثم رضاییه که توی طراحی خلاقانه و ارائه پروژه‌ها بهم کمک کرد. اساتید اینجا معمولاً تجربه عملی دارن و توی پروژه‌های واقعی کار کردن، برای همین درس‌هاشون فقط تئوری نیست و به درد بازار کار می‌خوره. اگه به معماری علاقه داری و می‌خوای توی دانشگاه آزاد مشهد این رشته رو بخونی، به نظرم انتخاب خوبیه، ولی باید چندتا نکته رو بدونی. اول اینکه اینجا اساتید و فضای خلاقانه‌ای داره، ولی خودت باید پیگیر باشی و از امکانات بهترین استفاده رو بکنی. دوم اینکه معماری رشته‌ایه که نیاز به تلاش زیاد داره؛ شب‌بیداری‌ها و پروژه‌های سنگینش رو باید تحمل کنی. سوم، سعی کن از همون ترم اول با اساتید و دانشجوهای قدیمی‌تر ارتباط بگیری تا راهت هموارتر بشه. یه پیشنهاد دیگه: قبل از انتخاب، یه سر به سایت دانشگاه (mshdiau.ac.ir) بزن و درباره دپارتمان معماری بیشتر بخون. اگه می‌تونی، حضوری برو و با دانشجوها حرف بزن. آینده این رشته توی ایران خوبه، به شرطی که نرم‌افزارهای به‌روز (مثل اتوکد و رِویت) رو یاد بگیری و توی کارآموزی‌ها تجربه عملی جمع کنی. معماری هم هنره، هم علم؛ اگه عاشقش باشی، اینجا می‌تونی موفق بشی!