1. چرا تو فکر می کنی دیگران نمی فهمند، و رو به مغالطه القای دروغین میاری؟ 2. کسی که پاسخ خود را القا کرده باید باور کنیم که به دنبال حقیقت است؟ 3. کدام مطالب حزین و غمگین؟ پیش فرض خودت رو القا کردی که راه استدلال را ببندی؟ 4. تو چرا داری القا میکنی که نظرسنجی نمیکنه؟ چون از غم دیگران نفع می بره. همینا رو دوست داری بشنوی. 5. آیا بچه ها همیشه شاد هستنند؟ آیا در دوران کودکی هیچ غمی را تجربه نمیکنند؟ اگر کودکان در زندگی با غم مواجه میشوند چه طور باید به آن ها باید آموزش داد که در آن شرایط چه کاری انجام دهند؟ آیا برای رسیدن به فراشناخت کودک نیاز ندارد که هم آن موقعیت را ببیند؟ هم شرایط رفع ان را؟ 6. تو که با توسل به جهل رو به القایی دروغین میاری و دیگران را نفهم فرض میکنی آیا لازم نیست ابتدا به یک پزشک مراجعه کنی تا ببینه علت این بیماری روانی چیه و چگونه باید خود را درمان کنی؟ شاید درمان باعث بشود درست ببینی و درست بشنوی تو چون غمگینی داری غمگین میبینی یا غم را به خود القا میکنی باید بری خودت را اصلاح کنی وگرنه جز شادی و نشاط چیزی نیست. 7. برو فعلا چرتکه بازی تو کن،تو این دنیای امروز هرچیزی تخصصی شده است، تو که تخصص در حوزه کودک نداری، مغالطه و القا هم میاری و.... واقعا اگر به جای حرف زدن فکر کنی چه اتفاقی می افته؟ اگر حرف نزنی کسی میگه آقای حسایدار متخصص کودک نیست. بجای توهین به فهم دیگران یکم فکر کن.البته انتظار زیادی است میدونم چرا سازمان اجازه می دهد هر کسی، درباره هرچیزی و به هر طریقی القا، مغالطه و...نوشتهای رو بنویسه؟ یعنی واقعا تفکر اینقدر برای سازمان بی ارزش است؟ فکر نمیکنید این بی توجه ای ها باعث شده هر کس هر حرف ارزیابی نشده ای را بزند؟ مگر در روز چند پیام وحود دارد؟